معنی واپس افتادن - جستجوی لغت در جدول جو

واپس افتادن

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از پس افتادن — تصویر پس افتادن

پس افتادن

غش کردن، عقب افتادن، پس ماندن، به پشت افتادن

فرهنگ فارسی عمید

واپس افتاده

(نیو)

عقب افتاده. در راه پس مانده. دیری کننده. (ناظم الاطباء). رجوع به واپس افتادن شود

لغت نامه دهخدا

واپس استادن

(غُ چَ / چِ گَ تَ)

در عقب ایستادن. پشت سر ایستادن، عقب ماندن. (ناظم الاطباء). رجوع به واپس استیدن و واپس ایستادن شود

لغت نامه دهخدا

واپس ایستادن

(غَ غَ زَ دَ)

پشت سر ایستادن. در عقب ایستادن. رجوع به واپس استادن و واپس استیدن شود

لغت نامه دهخدا

واپس افکندن

(غُ کَ دَ)

یا افگندن. درنگی کردن. به تأخیر انداختن. معطل کردن. دیری کردن. (ناظم الاطباء) ، در پس انداختن. (بهارعجم) (آنندراج) ، تسویف. (تاج المصادر بیهقی). پشت سر گذاشتن. تأخیر کردن. رجوع به واپس فگندن شود

لغت نامه دهخدا

واپس استیدن

(غُ چَ / چِ نِ شَ تَ)

عقب ماندن سپس ماندن. تخلف. (تاج المصادر بیهقی). تخزع. (تاج المصادر بیهقی). رجوع به واپس استادن شود

لغت نامه دهخدا

پس افتادن

(وَ)

عقب افتادن. تأخیر:
چونکه گله بازگردد از ورود
پس فتد آن بز که پیش آهنگ بود.
مولوی.
، نکس. عود مرض در حال نقاهت، غش کردن یا مردن. افتادن به پشت و مردن

لغت نامه دهخدا

تصویری از پس افتادن — تصویر پس افتادن

پس افتادن

تاخیر، عقب افتادن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از وا افتادن — تصویر وا افتادن

وا افتادن

افتادن، دراز کشیدن: (آصفی، مرغ سحر نعره زنان است هنوز گل بصد ناز قبا کنده و وا افتاه است) (آصفی. بها)

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از پس افتادن — تصویر پس افتادن

پس افتادن

((~. اُ دَ))

عقب افتادن، عقب ماندن، افتادن به پشت و مردن

فرهنگ فارسی معین